Genezen.

 

 

Iedereen kent dat gevoel wel: “Dat overkomt mij niet.”

Nou dat gevoel ken ik ook hoewel ik daarin wel iets genuanceerder denk sinds er kinderen zijn en ik me er van bewust was en ben dat het wel degelijk kan gebeuren, ondanks dat je toch nog voorzichtig bent.

Daarnaast is sociale media natuurlijk een fantastisch platform om dingen te adverteren, te profileren en te gebruiken als platform om ideeën kenbaar te maken.

Achteraf gezien ben ik nog steeds verbaasd wat me is overkomen en voel ik me eigenlijk gewoon heel erg dom dat ik er zo op in ben gegaan en zit ik dit nu met natte ogen te schrijven.

 

Het was op een zaterdagavond dat een onbekende mij een vriendschapsverzoek stuurde. Dit was in de afgelopen dagen vaker gebeurd en accepteerde eigenlijk gewoon deze man zonder echt naar zijn gegevens te kijken.

Niet veel later ontving ik een privé bericht van hem, waarbij hij mij welkom heette. Tevens vroeg hij mij of hij met mij mocht praten over het geloof.

Nu heb ik daar geen afkeer tegen, en dus stemde in met een gesprek hierover.

Gek genoeg boeide de man mij. Hij schreef mooi over zijn geloof, liefdevol en betrokken. Hij trok mij mee in zijn gedachten. Alsof hij mij zijn hoofd in zoog. Zo voelde het ook en toen ik dat merkte was ik op mijn hoede, wat ook het hele gesprek zo is gebleven. Continu drongen zijn woorden verder in mijn hoofd, het voelde als een soort bijzondere manier van hypnose, maar dan zonder dat je echt onder hypnose bent. En ondanks dat ik op mijn hoede was, vond ik de ervaring wel bijzonder.

 

Na een aantal kritische vragen, werd de sfeer wat grimmiger. Hij wilde videobellen, maar dat heb ik gelukkig geweigerd, waarna hij mij filmpjes begon te sturen met zijn relaas. Ik vond het schouwspel wel een mooi stukje theater. Hij had zelfs al zweetdruppeltjes na 2 minuten.

Helemaal toen ik hem meldde dat ik met een vrouw mijn leven deelde, werd ik door hem al snel als zwaar ziek bestempeld, wat al de nodige nekharen recht overeind deed staan. Mij is altijd geleerd om te leven en te laten leven en op dat moment bekritiseerde hij mijn manier van opvatten en voelen. Ondanks dat ik echt heel boos was, bleef ik geboeid kijken en luisteren. Waarom weet ik nog steeds niet.

 

Hij stuurde filmpjes waar hij voor mijn donkere ziel aan het bidden was. Ook dit heb ik niet afgekapt, maar heb ik geboeid zitten kijken. En misschien was dat ook wel het gekke, omdat ik wel degelijk in de gaten had dat het niet oké was, maar afkappen deed ik niet. Was het het gevoel van onrust, of het gevoel van onrecht wat mij werd aangedaan? Ik weet het werkelijk niet. Het gevoel dat ik hem eigenlijk uit wilde kafferen, maar er een soort onzichtbare glazen wand mij tegenhield. Ik wilde hem wel door die glazen wand heen trekken en hem door elkaar schudden, maar in plaats daarvan bleef ik terneergeslagen kijken en geboeid naar hem luisteren.

Ook kreeg ik hele Bijbelteksten toegestuurd waaruit bleek dat ik echt heel erg ziek was.

 

Nu heb ik gelukkig de nuchterheid om te denken dat de ziekte niet aan mij is toebedeeld, maar dat deze meneer wel erg van het padje af was. Toch deed het me iets.

Iemand die zo denigrerend en overtuigend kwetsend is, die gaat toch op één of andere manier onder je huid zitten. Het gewiekste taalgebruik, zijn manier van schrijven en praten, het zuigt je leeg en als je eenmaal leeg bent, slaan ze toe. Gelukkig is het bij mij niet op dat punt gekomen.

Dit zijn het soort mensen die labiele mensen ook mee kunnen trekken hun gedachten en wat uiteindelijk de dood tot gevolg heeft, want hoe voelt het als je eigenlijk tot op je bot beledigd wordt en degene die je beledigd geeft aan dat je maar op één manier gered kan worden en dat is de weg naar de heer te kiezen.

Goed gelovige labiele mensen gaan hier aan kapot!

 

Zelfs bij mij gaat het onder de huid zitten ondanks dat ik dan die zieke, donkere, ongeneeslijke ziel heb, waar hij een uur lang voor gebeden heeft. Het bekeren tot Jezus leek hem nog de enige optie en mocht dit niet werken, dan zou ook mijn ziel nog maar op één manier gered kunnen worden.

Toen ik meldde dat dit voor mij geen optie zou zijn en ik niet van plan was er ook maar iets mee te doen, was hij zichtbaar geschokt, want wie wil nou niet gezuiverd naar de heer.

Nou ik dus… Zal wel eeuwig vervloekt zijn ben ik bang..

 

Ik ben tijdens ons gesprek steeds uiterst vriendelijk en correct gebleven, dit viel hem ook op. Hij was nog nooit zo ver gekomen bij zo’n zwaar ziek persoon. Hoewel ik absoluut niet het idee heb dat hij bij mij ook maar enige vlammetje heeft aangestoken om me op die manier te bekeren die hij van mij verlangde. 

De meneer zit nu achter een blokkade nog verder te bidden voor mijn gitzwarte ziel, die waarschijnlijk nu nog veel zwarter is nu ik hem de rug toe keerde.

En ik, ik heb er wel echt even goed last van gehad.. Want het zou mij toch niet overkomen.. Nou wel dus. Voel me echt suf dat ik het heb toegelaten maar besef me meer dan ooit dat het psychologisch spelletje echt op iedereen kan worden toegepast. Omdat ik een uur lang erg op mijn hoede ben gebleven, was ik daarna compleet leeg en heb een half uur zitten huilen.

Laat het dus een waarschuwing zijn om op de sociale media niet iedereen maar toe te laten die je niet kent, want ook een volwassen persoon kan dit dus overkomen!!

 

Het verbod in Duitsland op gebedsgenezing is gelukkig een feit. Hopelijk gaat dit in Nederland ook snel gebeuren, dit is echt heel erg schadelijk.