Kinderlijk volwassen

Iedereen heeft dat beeld wel. Zo'n kind van een jaar of 2-3 die middenin het gangpad van de supermarkt is gaan liggen.
Gillend, krijsend omdat het niet die ene zak chips mag hebben van zijn moeder.
Meestal daarnaast een moeder met een ietwat rood aangelopen gezicht.
Van woede of van schaamte dat hun kind zich daar net ter aarde heeft gestort.
Vaak schuchter om zich heen kijkend of mensen het zien.
En heel hard bedenkend hoe dit pedagogisch verantwoord op te lossen.

Ieder kind heeft dit soort acties, soms jonger soms op latere leeftijd.
Sinds enkele jaren weet ik echter dat er ook volwassenen zijn die zich op deze manier gedragen.
Weliswaar gaan ze niet in dat gangpad liggen, maar gillen en schreeuwen doen ze wel wanneer ze hun zin niet krijgen. Dit gebeurt online, maar ook gewoon op straat.

Geliefd onderwerp is vaak politiek, want hoe fijn is het om je ongenoegen te uiten tegen politiek.
Vooral anoniem wordt er heel wat af getoetert naar de politiek. 
Het is ook een spel en als je dat spel wat begrijpt, is het best boeiende materie.
Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik het wel boeiende materie vind, maar me er nooit echt goed in verdiept heb.
De mensen ken ik wel, en mag ik graag mee kletsen, maar gewoon als mens.
Wel schrik ik altijd weer van het feit dat aan de politiek een schaduwkant kleeft. De schaduwkant van bedreiging en intimidatie.
En niet één keer, maar bij sommige mensen zelfs meerdere keren per dag.

Wat schetst echter mijn verbazing.
Hier in het nuchtere hoge noorden, daar waar ik altijd dacht dat we elkaar in de waarde lieten. Waar we een goed gesprek aan gaan met elkaar. Zelfs hier heeft de politiek last van schoorvoetende volwassenen die het liefst ter aarde storten om hun zin te krijgen.
En alsof dat nog niet het ergste is, krijgen zelfs de kinderen vragen of opmerkingen.

Nu vind ik intimidatie en bedreigingen al heel erg fout, maar kun je je als volwassene niet inhouden om de kinderen hierbij te belagen dan behoor je naar mijn weten tot het level hopeloos geval en snap ik heel goed dat er strepen door plannen worden gezet.
En sterker nog ik kan alleen maar zeggen, eigen schuld dikke bult.